Bildiğiniz her şeyi unutun

Kahramanmaraş merkezli 10 ilimizde meydana gelen depremin etkileri tartışılmaya devam ediyor.

Devam da edecek.

Etmeli. Yanlışlardan dönülmeli. Bir daha tekrarları hiçbirimize yaşatılmamalı.

Uzun yıllar unutulmayacak bu deprem.

Uzun yıllar unutulmayacak olan başka şeyler de var.

Uykudayken ölen binlerce insan…

Unutmayacak olanlar da var.

Ölen insanların aileleri, yakınları… 

Unutmayacaklar.

Hayatta kalabilenler de unutmayacak.

O korkunç sanki hiç bitmeyecekmiş gibi olan bir dakikayı.

Yaşamlarının sonuna kadar hayaletleri olacak o bir dakika.

Her yerde tekrar tekrar karşılarına çıkacak.

Genç yaşta olanlar daha da zorlanacak.

Çünkü önlerinde koskoca bir yaşam var.

Küçük yaştaki çocuklar ise biraz daha iyiler.

Ne olduğunu, ne yaşadıklarını tam olarak anlayamadıkları için.

Depremden sonra herkes bir yerlere gitti.

Ankara’ya gelen depremzedeler de oldu.

Aralarında çocuklar ve gençler de var elbetteki.

Çankaya Belediyesi, bu çocuklarımıza ve gençlerimize kapılarını açtı.

Çocukları kreşlerine, oyun evlerine aldı.

İlk ve ortaokulda okuyan öğrenciler, MEB tarafından okullarına yerleştirildi.

Çankaya Belediyesi, yine Ankara’ya gelen ve okullarına yerleşen ilk ve ortaokulda okuyan 835 depremzede öğrenciye her gün sıcak öğle yemeği vermeye de başladı.

Depremden kurtulup yine Ankara’ya gelen ortaokul ve lise öğrencilerine Çankaya Evleri de açıldı.

Buralarda ücretsiz LGS ve YKS’ya hazırlık kursları veriliyor.

LGS ve YKS hazırlık kursları için kontenjanlar da artırıldı.

Depremzede çocuklarımız için.

Uzun lafın kısası yetişkinler de önemli tabi ama onlardan ziyade çocuklar ve gençlerin rehabilitasyonu çok ama çok daha önemli gibi geliyor.

Ne de olsa onlar bizim geleceğimiz.

İyi bir eğitim ile, çocuklarımızın, gençlerimizin bir arada olmasıyla, kaynaşmasıyla bu acıyı bir nebze olsun sarabiliriz gibi.

Sarabiliriz diyorum çünkü onların, ailelerinin, yakınlarının hiçbir zaman yaşadıklarını unutmayacaklarını da biliyorum.

Bu arada YÖK’e de bir iki kelime söylemek istiyorum.

Afetlerde ebetteki yüz yüze eğitim ve öğretime ara verilebilir.

Ancak uzatmayın ve yüz yüze eğitimi bir an önce başlatın.