Olan, biten, yaşanan..
Her şey dolu dizgin..
Halk büyük bir kaygı içinde..
Anneler endişeli..
Gençlerin geleceği, sisli..
Babalar hüzünlü,
Umutsuzluk dolu dizgin..
Yüzler asık, kimse gülmüyor..
Yaşamın güzelliğine dair, kimse birbiriyle sohbet etmiyor..
Yorgunluk dolu dizgin..
Aileler gıdaya ulaşamıyor, yatağa aç giren çocuklar var. Geçim sıkıntısı arşta..
Yoksulluk dolu dizgin..
Açın sesini duymuyorlar..
Kriz var diyene kızıyorlar. Haksızlığa uğrayanın yanında olanı, cezalandırıyorlar. Hak, hukuk diyenin, sesini kısıyorlar..
Adaletsizlik dolu dizgin..
Tıkanmışlık, çın çın ötüyor..
Sıkıyor yürekleri. Köpürmüş geliyor.
Belirsizlik, dolu dizgin..
Mevcut siyasetin sosyal, siyasal, kültürel olarak durumu; memleketi, içindeki halkı beslemesi, büyütüp geliştirmesi mümkün değil artık..
Gerçekliğin bu boyutu; değişimi, bir yeniliği şart kılıyor ki, sokakta da bu haklı talep büyüyor..
Halkın, alacağı tavır, verdiği tepki şüphesiz ki. en kıymetli olandır.
Vatandaş çözüm istiyor. Ses olup akıyor.
Beklenti dolu dizgin..
Tek çıkış yolu hukuk..
Tek çözüm, demokratik toplum..
